Zakończył się kolejny projekt tkacki realizowany przez Suwalski Ośrodek Kultury “Mistrzyni Sabina Knoch uczy tkać tkaniny wybierane” współfinansowany przez MKiDN. Przez ponad trzy miesiące w SOK Noniewicza 71 będą prezentowane efekty intensywnej pracy grupy tkaczek i tkacza (!) uczących się tego ginącego rzemiosła pod okiem Sabiny Knoch, Mistrzyni ze Szczepek. Zapraszamy na otwarcie wystawy 21 grudnia (czwartek) o 17.00.

WERNISAŻ 21.12.2023, godzina 17.00

Suwalski Ośrodek Kultury, ul. T. Noniewicza 71, II piętro

Dofinansowano z budżetu państwa – ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

wystawa czynna do 31.03.2024

Tradycyjnie tkactwo w naszym regionie było powszechnie uprawianym rzemiosłem (głównie, choć nie wyłącznie, przez kobiety), a krosna zajmowały ważne miejsce niemal w każdym domostwie. W XIX wieku tkaniny przemysłowe stopniowo wypierały tkane ręcznie, jednak na Suwalszczyźnie jeszcze długo przetrwało tkactwo tradycyjne bielizny pościelowej i stołowej (obrusy, ręczniki) oraz tkanin służących do dekoracji – tzw. dywanów, ozdobnych kap na łóżko, ławkę bądź ścianę. Warto podkreślić, że ten sam wzór tkacki, w zależności od użytej przędzy, mógł mieć różne zastosowania.

Suwalski Ośrodek Kultury podejmuje wiele działań, mających na celu wspieranie i ochronę zanikających tradycji tkackich na Suwalszczyźnie, które dawniej były głównym przejawem wytwórczości rękodzielniczej w regionie, jego dumą i wizytówką, poprzez między innymi pozyskiwanie grantów i organizację warsztatów tkackich. Prowadzi je w pracowni SOK mistrzyni tkacka, członkini Stowarzyszenia Twórców Ludowych – Sabina Knoch ze Szczepek, ostatnia czynna tkaczka tradycyjna sejpaków, tkaniny dwuosnowowej, wielonicielnicowej i wybieranej na Suwalszczyźnie.

Tegoroczny projekt obejmował naukę od podstaw tkania tkanin wybieranych, czyli zespołu najbardziej wymagających technik tkackich. Uczestnicy pod okiem Mistrzyni, zgłębiali techniczne aspekty rzemiosła, podjęli wyzwanie stworzenia własnych, unikalnych tkanin w kilku odmianach technik wybieranych (sejpak, perebora in. tkanina przebierana/wybierana, tkanina dwuosnowowa). Dzięki temu uczyli się nie tylko pracy z różnymi rodzajami przędzy, ale także pielęgnowania i celebrowania dziedzictwa kulturowego naszego regionu.