Suwalski Ośrodek Kultury zaprasza na wernisaż wystawy Kai Kozon pt. „Wędrówka śladem oddechu”, który odbędzie się 12 stycznia w Galerii Sztuki Stara Łaźnia.
12.01.2024 r., godz. 18:00
Galeria Sztuki Stara Łaźnia, ul. Andrzeja Wajdy 3
wstęp wolny
wystawa czynna od 12.01.2024 r. do 7.04.2024 r.
KAJA KOZON
NOTA BIOGRAFICZNA
Kaja Kozon, ur. 1996 r. w Warszawie. Malarz i rysownik. W latach 2015-2020 studiowała malarstwo olejne na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2020 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem Rektorskim w pracowni dr hab. Piotra Wachowskiego. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie z pierwszą lokatą na liście rankingowej najlepszych absolwentów jednolitych studiów magisterskich w roku akademickim 2019/2020.
Kaja Kozon została laureatką Nagrody Fundacji im. Marka Marii Pieńkowskiego w 2016 r. Podczas studiów została nagrodzona za wyniki w nauce Stypendium Rektorskim (2015/16, 2016/17, 2017/18). W 2019 roku została również stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Brała udział w dziewiętnastu wystawach indywidualnych oraz jedenastu wystawach zbiorowych. Prace artystki znajdują się w zbiorach Muzeum Łazienek Królewskich w Warszawie, a także w kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji, Turcji, Wielkiej Brytanii i Szwajcarii. Obecnie pracuje na stanowisku specialisty do spraw wystawiennictwa w Galerii Pod Arkadami, MDK – DŚT W Łomży.
Praktykę artystyczną skupia na łączeniu symboli oraz postawy medytacyjnej, które stają się względem siebie podmiotami dialogu. To nie artysta maluje, ale obrazy które mówią same to, co chcą wyrazić. Człowiek jest tu więc medium, który akceptuje i rozumie ten nie werbalny rodzaj rozmowy. Artystka nadaje ogromne znaczenie formule „jak”, tym samym redefinuje pojęcie tworzenia, sprowadzając je do czegoś, co wykracza poza ideologiczną nadbudowę, a skupia się na działaniu opartym o współodczuwanie świata zjawisk. W Jej pracach mamy do czynienia z syntetyzowanymi znakami – zaczerpniętymi ze świata widzianego. Znaki nawiasów transponują się w formy procesu. Wykorzystanie znaków łodzi, prostokątów, skał czy nawiasów – wypełnia wolną przestrzeń obrazu. Te znaki w kontekście wolnej przestrzeni, odzwierciedlają myśli które istnieją w świadomości. Tworzone kompozycje stają się przestrzenią, w której świadomość, obecność i uważność mogą istnieć.
Kaja Kozon