Monodram powstał z inspiracji słynnym dziełem Czesława Miłosza “Orfeusz i Eurydyka”, które poeta stworzył po śmierci swojej drugiej żony Carol. Spektakl jest wypowiedzią trzech twórców: Janusza Stolarskiego (reżyser i aktor), Tomasza Jarosza (videomaker) i Patryka Lichoty (kompozytor i muzyk). Każdy z nich próbuje rozwikłać tajemnice, które odnalazł w poemacie.
Środa, 4.12.2019, godz. 17.00
Sala im. A. Wajdy, ul. Jana Pawła II 5
Bilety: 20 zł KUP TERAZ >> lub w kasie SOK
Obowiązują zniżki dla beneficjentów programu Suwalska Karta Mieszkańca >>
________________________________________
spektakl towarzyszy XVI Międzynarodowym Spotkaniom z Monodramem O Złotą Podkowę Pegaza >>
(…) Lubię młodzieńcze i starcze wiersze Czesława Miłosza. Pierwsze urzekają żarem emocji, ostatnie – mądrością. „Orfeusz i Eurydyka” to poemat, w którym poeta, podobnie jak jego mityczny protoplasta, nie godzi się ze śmiercią żony. To nic – zdaje się mówić poeta, że zmieniły się okoliczności, że sceneria jest inna, ale przecież istnieje jakiś świat, gdzie trafiają nasi bliscy zmarli, gdzie my za nimi podążamy – choćby w myślach, bo trudno mam bez nich żyć… Nawet, jeśli kawał życia mamy za sobą. (…) Janusz Stolarski po genialnych monodramach “Ecce Homo” i “Zemście czerwonych bucików” szuka nowego stylu. Chyba nie dowierza słowu i chętnie wypowiada się ciałem. Zdaje się mówić ruchem ciała, który jest językiem bardziej uniwersalnym, ekspresywnym i w odróżnieniu od słów – nie kłamie.Stefan Drajewski, Głos Wielkopolski, 4.10.2011
Poemat “Orfeusz i Eurydyka”, który Czesław Miłosz stworzył po śmierci swojej drugiej żony Carol stał się inspiracją dla powstania monodramu pod tym samym tytułem. Spektakl jest wypowiedzią trzech twórców: Janusza Stolarskiego (reżyser i aktor), Tomasza Jarosza (videomaker) i Patryka Lichoty (kompozytor i muzyk). Każdy z nich próbuje rozwikłać tajemnice, odpowiedzieć na pytania, które odnalazł w poemacie Miłosza.
Tajemnice odsuwania się każdego „dzisiaj” we „wczoraj”, znikania każdego „jest” zastępowanego przez „było”; brzeg, na którym stoimy, patrząc, jak prąd unosi nie tylko znane nam widoki, lecz także nas samych łudzących się, że stoimy na brzegu. Okruch diabelskiego zwierciadła w sercu artysty? Koncentracja na sobie, poczucie, że wszelkie doznania, także związki z innymi, są jedynie pożywką dla twórczości…
Wizje artystów tworzących spektakl wzajemnie się przenikają i uzupełniają. Posługując się językiem właściwym poezji – językiem metafory, niedopowiedzenia, myślowego skrótu, twórcy chcą pobudzić wyobraźnię widzów i sprowokować ich do stawiania własnych pytań i dawania własnych odpowiedzi.
Janusz Stolarski – aktor, reżyser, pedagog teatralny. Absolwent PWST im. Solskiego w Krakowie. Aktor w: Drugim Studio Wrocławskim – w grupie Mirosława Kocura, Państwowym Teatrze w Kielcach, Teatrze Polskim w Poznaniu, grupie teatralnej Sekta Lecha Raczaka, Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu, w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu, w Teatrze Studio w Warszawie, Orbis Tertius Trzecim Teatrze Lecha Raczaka. Występował gościnne: w Starym Teatrze w Krakowie; w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu; w Teatrze „STU” w Krakowie, w Teatrze UstaUsta Marcina Libera; w Polskim Teatrze Tańca w Poznaniu. Od 1994 pracuje w Stowarzyszeniu Teatralnym ANTRAKT, w którym: tworzy i gra wielokrotnie nagradzane w kraju i za granicą monodramy: “Ecce Homo” wg tekstów Fryderyka Nietzschego, „Zemsta Czerwonych Bucików” wg sztuki Philipa Dimitii Galasa, „Grabarz Królów” wg tekstu Jerzego Łukosza (obecnie grany jako spektakl sitespecific przez grupę teatralną Korybant), „Kod” wokół muzyki Zbigniewa Łowżyła i Krzysztofa Nowikowa, „Orfeusz i Eurydyka” wg poematu Czesława Miłosza, „Hiob, mój przyjaciel” oparty na scenariuszu Renaty Stolarskiej i Janusza Stolarskiego. Reżyseruje widowiska plenerowe i salowe (m.in. „STUKOT/Czerwiec’56, „Głosy”, „FremdObcy”, „Niezapomnianie”, „Trzy Tramwajarki/Czeriwc’56”). Prowadzi warsztaty teatralne w kraju i za granicą (m. in. w Niemczech, w Mołdawii, Hiszpanii, Rumunii), również z osobami pozbawionymi wolności, seniorami, osobami niepełnosprawnymi. Od 2014 roku sprawuje opiekę artystyczną nad Teatrem Korybant, od 2011 opiekuje się grupą teatralną „+50” (Stowarzyszenie Jarocin XXI), od 2016 r. pracuje z osobami po kryzysach psychicznych w Teatrze Pod Fontanną w ramach projektu „Teatr Powszechny” CK Zamek w Poznaniu.
Reżyseria i wykonanie: Janusz Stolarski
czas trwania: 60 min
grupa wiekowa: młodzież i dorośli
