Suwalski Ośrodek Kultury zaprasza:

Doktor szykuje się na koncert.

Przy okazji tegorocznych imienin i urodzin Teofila Noniewicza, znamienitego doktora, pragniemy przybliżyć modę męską i sposób ubierania się  panów z kręgów towarzyskich doktora, do jest przedstawicieli elity prowincjonalnej przełomu wieków XIX i XX. 

kostiumowe wydarzenia parateatralne

godzina 17.00
Kawiarenka Artystyczna, ul. T. Noniewicza 71
wstęp wolny

zamów transport door-to-door >>

Tym razem chcemy pokazać tę ludzką i „przyziemną”, codzienną stronę doktora Teofila Noniewiczowa i jego przyjaciół. Zajrzymy do garderoby doktora, przygotowującej się do wyjścia na koncert słowno-muzyczny. Ta część eventu będzie miała przede wszystkim charakter edukacyjny – prezentując kolejne warstwy i elementy ubiorów dziennych oraz wieczorowych doktora i mężczyzn z jego „sfery”, opowiemy nie tylko o modzie i aspektach praktycznych ubiorów męskich z przełomu XIX i XX wieku, ale także o ich uwarunkowaniach społecznych, znaczeniu symbolicznym i funkcji jako narzędzia komunikacji wizualnej.

W 2021 roku nasze miasto obchodziło ROK TEOFILA NONIEWICZA, jednego z najbardziej znanych mieszkańców w dziejach naszego miasta. I nie zawsze z racji jego wyjątkowego biogramu i zasług, jakie wniósł w rozwój Suwałk. Jego imię nosi jedna z głównych ulic w zabytkowym śródmieściu miasta, przy której jest usytuowany budynek Suwalskiego Ośrodka Kultury. Był oddanym społecznikiem, uznanym i ofiarnym lekarzem, intelektualistą i człowiekiem kultury.  To znakomity wzorzec  – lokalnego patrioty i pracującego u podstaw pozytywisty, do którego odwoływać się i którego naśladować mogą zarówno animatorzy zaangażowani w rozwój ruchu amatorskiego, jak i jego uczestnicy. 27 kwietnia świętujemy rocznicę jego urodzin, tego też dnia Teofilowie mają swoje imieniny. Nie zapominamy przy tym, że najczęściej organizatorką spotkań towarzyskich z tychże okazji była niezrównana małżonka doktora Zofia Eleonora z Guziewiczów Noniewiczowa ????

Rodzina „naszego” Teofila wywodzi się z Wileńszczyzny, gdzie w Antonoszu właśnie 27 kwietnia 1851 roku urodził się nasz bohater. Do Suwałk sprowadziła się w końcu lat 50 XIX wieku. Teofil podjął naukę w suwalskim gimnazjum. Po zdaniu matury rozpoczął studia lekarskie w Szkole Głównej w Warszawie, które ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. Wrócił do Suwałk i objął stanowisko lekarza w szpitalu św. Piotra i Pawła. (W 1877 roku), jako lekarz wojskowy  uczestniczył w wojnie rosyjsko-tureckiej. W czasie Wielkiej Wojny wraz z suwalskim szpitalem został ewakuowany w głąb Rosji. W 1918 roku powrócił do Suwałk i pracował bezinteresownie jako lekarz i opiekun szpitala św. Piotra i Pawła. Był jednym z najaktywniejszych suwalskich społeczników: współzałożycielem Towarzystwa Naukowo-Lekarskiego Ziemi Suwalskiej, wiceprezesem Towarzystwa lekarzy Guberni Suwalskiej, należał do ścisłego grona twórców Straży Ogniowej Ochotniczej, założycielem i przez wiele lat wiceprezesem Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności. Należał do suwalskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, działał w suwalskim Towarzystwie Wzajemnego Kredytu. W okresie odzyskiwania niepodległości został wybrany do Tymczasowej Rady Obywatelskiej Okręgu Suwalskiego. Wspomagał też formowanie się 1 Pułku Strzelców Suwalskich, późniejszego 41. Suwalskiego Pułku Piechoty. 7 stycznia 1919 roku został wybrany przewodniczącym pierwszej Rady Miasta Suwałki. W okresie powojennym był ławnikiem Sądu Okręgowego, bez wynagrodzenia pracował w suwalskim więzieniu, był prezesem założonej w 1906 roku Czytelni Naukowej, członkiem zarządu Związku Strzeleckiego. Należał do ścisłej elity intelektualnej miasta, był znawcą literatury pięknej i miłośnikiem teatru. Przez całe życie występował na scenie amatorskiej. Deklamował z pamięci długie utwory wieszczów i prozę współczesnych pisarzy polskich. Jako miłośnik kultury i znawca sztuki wielokrotnie bywał w obecnym budynku Suwalskiego Ośrodka Kultury przy ulicy – jeszcze za jego życia nazwanej jego imieniem, gdzie w okresie międzywojennym mieściła się sala teatralna „Reduta”.  Dzięki ofiarnej, społecznikowskiej pracy zyskał wielki autorytet i szacunek. Żoną Teofila Noniewicza była Zofia Eleonora z Guziewiczów. Ślub wzięli w Suwałkach 11 maja 1878 roku. Mieli trzy córki: Sylwię Stanisławę, Amelię Emilię, Zofię Teodorę oraz dwóch synów: Bogdana Teofila i Czesława Marka.

Nie zabraknie znakomitych kaw, herbat i pysznych ciast serwowanych przez niezastąpionych młodych baristów i baristki z Niepublicznej Terapeutycznej Szkoły Przysposabiającej do Pracy „Prolog”  oraz ich wyjątkowych nauczycieli.