Twórcy filmu postanowili zbudować robota, który zastąpi ich w roli filmowców. Projektują, budują i programują sztuczną inteligencję, żeby sprawdzić, czy będzie ona w stanie przeprowadzić z nimi wywiad. Bo jeśli robot potrafi nauczyć się samodzielnie składać ręcznik, to może pewnego dnia będzie mógł też zrobić operację lub prowadzić wojnę? Film inicjuje debatę o potencjale sztucznej inteligencji. Konfrontuje nas również z etycznymi dylematami dotyczącymi sposobu, w jaki jest programowana i wartości przyświecających pracy naukowców.
Szybki rozwój sztucznej inteligencji i jej znaczący wpływ na nasze życie jest faktem. Kiedyś była domeną science fiction i futurystycznych wizji, dziś jest częścią naszej rzeczywistości. Samojezdne auta, na własną rękę poszukujące celu drony, technologie pozwalające rządom zbierać nasze dane osobowe – jesteśmy otoczeni przez inteligentne maszyny. Coraz częściej oczekujemy też od nich, że nas poznają, zrozumieją i przewidzą nasze potrzeby.
Czy oznacza ona koniec naszego gatunku i zapowiada początek nowego? Dlaczego ludziom tak zależy, żeby stworzyć inteligencję, która może stać się przyczyną ich zagłady? Jak możemy nauczyć się radzić sobie z nową, sztucznie stworzoną istotą i pokierować jej zachowaniem?
