Suwałki i Suwalszczyzna świętują w tym roku 105 rocznicę odzyskania wolności. Kiedy w listopadzie 1918 roku, po 123 latach niewoli odradzała się niepodległa Rzeczpospolita, okupacja Suwalszczyzny przedłużyła się aż do sierpnia 1919 r.

W niedzielę 24 sierpnia 1919 r. do Suwałk wkroczyli żołnierze 41. Pułku Piechoty przynosząc wolność suwalczanom. Dowodził nimi mjr Mieczysław Mackiewicz. Mimo niepogody wielotysięczne tłumy wyległy na ulice, by witać entuzjastycznie polskich żołnierzy. Przed triumfalną bramą zebrali się przedstawiciele duchowieństwa wszystkich wyznań, Rady Okręgowej, Rady Miejskiej, komisarze rządowi pow. suwalskiego i sejneńskiego oraz delegaci gmin i miejscowych instytucji. W imieniu społeczeństwa przemawiał, witając wkraczające wojsko, sędzia Antoni Naumowicz; w imieniu miasta- prezydent Adam Modliński, wręczając chleb i sól, w imieniu obywateli Żydów Benjamin Rozental.

Po posiłku i krótkim odpoczynku II batalion 41 pułku odszedł do Sejn na pomoc walczącym tam z Litwinami powstańcom sejneńskim, którzy od 23 sierpnia walczyli o to, by Sejny znalazły się w granicach państwa polskiego. Po walce 26 sierpnia wyrzucili oni Litwinów z Sejn. Powstanie sejneńskie to jedno z nielicznych zwycięskich polskich powstań.

Suwalskie kalendarium odzyskiwania wolności

1816 r.- Suwałki i Suwalszczyzna znalazły się w zaborze rosyjskim

12 IX 1914- Suwałki pod okupacja niemiecką

XI 1914- powstaje Suwalski Komitet Obywatelski- zajmujący się pomocą materialną ludności poszkodowanej na skutek działań wojennych

1917- powstają w Suwałkach pierwsze komórki Polskiej Organizacji Wojskowej

XI 1918- powstaje Tymczasowa Rada Obywatelska Okręgu Suwalskiego pod przewodnictwem Adolfa Świdy, a potem Jana Schmidta

28 XI – Walery Roman delegatem Naczelnika Państwa i polskiego rządu w Suwałkach

25 I 1919 – Tymczasowa Rada Miejska w Suwałkach powołuje Adama Modlińskiego na prezydenta Suwałk

V 1919- za zgodą Niemców do Suwałk wkraczają oddziały wojsk litewskich

9 VII – poseł ks. Stanisław Szczęsnowicz w polskim Sejmie domaga się podjęcia działań zmierzających do włączenia Suwałk i Suwalszczyzny do Rzeczpospolitej Polskiej

23 VII delegacja suwalczan (W. Roman i radny Bolesław Sienkiewicz) na konferencji pokojowej w Paryżu zabiega o przynależność Suwałk i Suwalszczyzny do Polski

7 VIII – po decyzjach międzynarodowych Litwini opuszczają Suwałki

23 VIII– wybucha powstanie sejneńskie, w którym zginęło 37 powstańców

22-23 VIII- ostatni żołnierze niemieccy opuszczają Suwałki

24 VIII 1919- do Suwałk wkraczają oddziały 41 Suwalskiego Pułku Piechoty- Suwałki odzyskują wolność

28 sierpnia w Suwałkach odbył się pogrzeb 11 poległych powstańców sejneńskich, w tym dowódcy Wacława Zawadzkiego oraz uczniów suwalskiego gimnazjum, siedemnastoletniego Ireneusza Rukata i dziewiętnastoletniego Stefana Chełmińskiego. Jednego z poległych powstańców nie rozpoznano.  Pogrzeb miał charakter manifestacji patriotycznej. Tak na łamach „Ziemi Suwalskiej” nr 10 z 1919 r. opisano przebieg pogrzebu:

„Pogrzeb poległych Powstańców Dnia 27 sierpnia ciała pomordowanych powstańców przeniesiono do sali Związku Robotników Chrześcijan, gdzie wśród zieleni złożono je obok siebie. Wszystkich trumien było dziesięć. O godzinie dziewiątej dnia 28 sierpnia różne instytucje ze sztandarami oraz nieprzeliczone tłumy publiczności zgromadziły się wzdłuż ulicy Kościuszki, aż po stopnie kościoła. […] Zwłoki na barkach współtowarzyszów broni i członków Straży Ogniowej przeniesiono do kościoła parafialnego, skąd po mszy żałobnej, […] kondukt żałobny, poprzedzony przez orkiestrę wojskową, ruszył na cmentarz. Ciała pomordowanych złożono we wspólnej mogile. […] W chwili spuszczania trumien do wspólnego grobu dało honorowe salwy wojsko i oddział powstańców. […]”.