Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę organizacji ekologicznej z Oświęcimia w sprawie budowy Instalacji Termicznego Przekształcania Wstępnie Przetworzonych Odpadów Komunalnych w Suwałkach, w skrócie nazywaną spalarnią odpadów komunalnych. Ekologowie z Oświęcimia mieli zastrzeżenia do procedury wydania decyzji w sprawie tej inwestycji. Zdaniem WSA inwestycja jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie narusza przepisów prawa, a zatem nie będzie miała negatywnego wpływu na środowisko. Na stronie WSA Białystok ukazał się następujący komunikat:

Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2022 roku w sprawie o sygnaturze akt II SA/Bk 737/22 ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia polegającego na budowie Instalacji Termicznego Przekształcania Wstępnie Przetworzonych Odpadów Komunalnych sąd oddalił skargę podzielając stanowisko organów, że w ramach oceny dokumentacji tej inwestycji w zakresie oddziaływania na środowisko, przedstawiony przez wnioskodawcę wariant planowanego przedsięwzięcia, po uwzględnieniu wymogów prawnych związanych z ochroną środowiska oraz po zastosowaniu przedstawionych przez wnioskodawcę technologii nie będzie miał negatywnego wpływu na środowisko. Informacje dostępne w raporcie były wystarczająco szczegółowe, aby w pełni ocenić oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia na środowisko. W sprawie uzyskano wszystkie wymagane prawem opinie i uzgodnienia, zaś inwestycja jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który przeznacza ten teren na infrastrukturę techniczną elektroenergetyki i ciepłownictwa oraz dopuszcza realizację urządzeń oraz instalacji służących przetwarzaniu odpadów, w tym spalarni.

Zarzuty skargi nie podważyły legalności zaskarżonej decyzji, w tym nie doszło do naruszenia art. 186 ust. 1 pkt 1 Prawa ochrony środowiska, poprzez niezgodność instalacji z wojewódzkim planem gospodarki odpadami, a także niezgodność z obowiązkiem posiadacza odpadów do postępowania zgodnie z hierarchią postępowania z opadami – art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach. Wskazane w skardze przepisy nie miały zastosowania w sprawie, gdyż organy nie orzekały w przedmiocie przesłanek do odmowy wydania pozwolenia emisyjnego (art. 186 ust. 1 pkt 1 Prawa ochrony środowiska). Na dzień wydania zaskarżonej decyzji nie obowiązywał także przepis, na podstawie którego organy byłby zobowiązane do odmowy wydania decyzji środowiskowej, w przypadku gdy instalacja do przetwarzania odpadów nie została ujęta w wojewódzkim planie gospodarki odpadami, czy też nie odnosi się do programów ochrony środowiska (art. 38 a ustawy o odpadach).

W związku z powyższym brak było podstaw do uwzględnienia skargi. Orzeczenie jest nieprawomocne.