Jedna z najsłynniejszych polskich oper to dzieło zarówno sławiące uroki sielskiego szlacheckiego życia, jak i krzepiące serca Polaków po upadku Powstania Styczniowego. Wielki manifest patriotyczny uświetni obchody Święta Niepodległości w Suwałkach. Obok solistów Teatru Wielkiego wystąpią suwalczanka Natalia Ołów, tancerze ZPiT Suwalszczyzna oraz Suwalska Orkiestra Kameralna.
Poniedziałek, 11.11.2019, godz. 19.00
Sala im. A. Wajdy, ul. Jana Pawła II 5
Bilety: 60 zł KUP TERAZ >> lub w kasie SOK
Obowiązują zniżki dla beneficjentów programu Suwalska Karta Mieszkańca >>
“Straszny dwór” Stanisława Moniuszki w reżyserii Roberta Dymowskiego, który Suwalski Ośrodek Kultury pokaże 11 listopada w ramach popularnego cyklu Filharmonia Suwałk, uświetni miejskie obchody 101. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę. To najczęściej grywana polska opera, uważaną za największe dzieło Moniuszki i zarazem najlepszy tego typu utwór polski XIX wieku. Gratką dla suwalczan jest fakt, że obok solistów i chórzystów Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, na scenie SOK-u zobaczymy i usłyszymy suwalczankę Natalię Ołów w roli Jadwigi, tancerzy ZPiT Suwalszczyzna i Suwalską Orkiestrę Kameralną, którą gościnnie poprowadzi Tomasz Labuń, uznany muzyk kompozytor i dyrygent Orkiestry Symfonicznej Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego.
Ciągłe zdrowie tylko cieszy i praca, do której, jako jedynej prawdziwej bieżących klęsk pocieszycielki, wróciłem z zapałem po długim wypoczynku… Tak pisał Moniuszko do przyjaciela, pochylając się na powrót nad rozpoczętym w 1861 roku rękopisem “Strasznego dworu”. Dziełu, w warstwie fabularnej bardzo podobnemu do Mickiewiczowskiego “Pana Tadeusza”, apoteozy sielskiego, wiejskiego życia, przypisywano podobne motywy powstania, czyli “ku pokrzepieniu serc”. Okazało się jednak, że prace nad operą ukończył Moniuszko, zanim jeszcze powstanie styczniowe wybuchło. Pozostawiając na boku spory historyków, “Straszny dwór” pozostaje wybitnym dziełem, zawierającym obok wątków romantycznych i tragicznych, elementy komediowe, sławiącym staropolską kulturę, jej tradycję, obyczaje, stroje i tańce, ze zręcznie prowadzoną intrygą miłosną i nierozwikłaną tajemnicą „strasznego dworu”.
Prapremiera opery miała miejsce w Warszawie 28 września 1865 roku. Mimo entuzjastycznego przyjęcia przez publiczność, przedstawienie zdjęto z afisza po trzech przedstawieniach. Carskiej cenzurze nie podobała się atmosfera polskości widoczna zarówno w libretcie Jana Chęcińskiego, jak i w muzyce. W “Strasznym dworze” słychać rytmy charakterystyczne dla polskich tańców, czytelne są także inne nawiązania do rodzimego folkloru, czy tradycji romantycznej pieśni. W czasach niewoli znacząco wybrzmiewała słynna aria z kurantem, a słowa tęsknoty za zmarłą matką można było odczytać jako szloch nad losem pozostającej pod zaborami ojczyzny. “Straszny dwór” to jednak również wiecznie aktualna pochwała muzyki, która, jak słyszymy w wieńczącym dzieło widowiskowym, zamaszystym Mazurze, cieszy, poi, wzrusza.
Libretto: Jan Chęciński
Prapremiera: 28.09.1865, Teatr Wielki, Warszawa
Reżyseria: Robert Dymowski
Dyrygent: Tomasz Labuń
Czas trwania: 2 godziny 45 minut (2 przerwy po 15 minut).
https://soksuwalki.eu/straszny-dwor-stanislawa-moniuszki-na-swieto-niepodleglosci/
