Z okazji tegorocznych imienin doktora Teofila Noniewicza chcemy suwalczanom zaproponować posmak pocztówkowego szału z przełomu XIX i XX wieku – w ramach modnego w epoce trendu rękodzielniczego, z uwzględnieniem popularnej wówczas ornamentyki roślinnej.

27.04.2024r. (sobota) godzina 12.00
Kawiarenka Artystyczna SOK, ul. T. Noniewicza 71
wstęp wolny

Przełom XIX i XX wieku, zwany niekiedy Belle Epoque, Fin de siecle albo secesją był niezwykle kreatywnym czasem – przemian cywilizacyjnych, społecznych i artystycznych. Z postępującą industrializacją kontrastowała fascynacja światem naturalnym oraz zainteresowanie rzemiosłami i rękodziełem, co zaowocowało charakterystyczną dla epoki, wszechobecną ornamentyką roślinną i kwiatową. To pierwszy moment w historii, kiedy DIY („zrób to sam”) zamiast ekonomiczną koniecznością, stało się modnym trendem. Z kolei rozwój nowoczesnych środków transportu (parowce, kolej, automobile, a wkrótce aeroplany) usprawnił i upowszechnił pocztę. Wysłanie listu nie było już przywilejem bogaczy, których stać było na posłańca, ale powszechną usługą dostępną dla każdego. W latach 70-tych XIX wieku (gdy Teofil Noniewicz zaczynał praktykę lekarską w Suwałkach) narodziła się na kontynencie europejskim „karta korespondencyjna” (lub „pocztowa”) z obrazkiem, a w 1900r. swojskie słowo „pocztówka” w języku polskim nadał jej… Henryk Sienkiewicz (sic!), wybitny pisarz, a prywatnie przyjaciel i korespondent naszego Teofila. W 1904r. głośny artykuł w jednym z czasopism głosił już, że społeczeństwo opanowała „manja” (pisownia oryginalna) wysyłania i kolekcjonowania pocztówek.

Suwalski Ośrodek Kultury zaprasza na familijne warsztaty wykonania własnych secesyjnych pocztówek kwiatowych. Warsztatom będzie towarzyszyła krótka prezentacja na temat doktora Teofila, jego rodziny i suwalskich przyjaciół oraz ich czasów.

Koncepcja realizacyjna: Patrycja Trzeciecka, Dorota Skłodowska
Prezentacja historyczna: Magdalena Zielińska-John
Prowadzenie warsztatów: Halina Lutyńska

27.04.2024 (sobota), godz. 12.00 
Kawiarenka Artystyczna SOK, ul. T. Noniewicza 71

warsztaty przeznaczone dla: dzieci (od 5. roku życia) razem z rodzicami/dziadkami/opiekunami

Zapewniamy materiały!

Wstęp wolny
Liczba miejsc ograniczona – konieczna wcześniejsza rezerwacja!

rezerwacje mailowe: dorota.sklodowska@soksuwalki.eu
rezerwacje telefoniczne 87 563 85 48

W 2021 roku nasze miasto obchodziło ROK TEOFILA NONIEWICZA, jednego z najbardziej znanych mieszkańców w dziejach naszego miasta. I nie zawsze z racji jego wyjątkowego biogramu i zasług, jakie wniósł w rozwój Suwałk. Jego imię nosi jedna z głównych ulic w zabytkowym śródmieściu miasta, przy której jest usytuowany budynek Suwalskiego Ośrodka Kultury. Był oddanym społecznikiem, uznanym i ofiarnym lekarzem, intelektualistą i człowiekiem kultury.  To znakomity wzorzec  – lokalnego patrioty i pracującego u podstaw pozytywisty, do którego odwoływać się i którego naśladować mogą zarówno animatorzy zaangażowani w rozwój ruchu amatorskiego, jak i jego uczestnicy. 27 kwietnia świętujemy rocznicę jego urodzin, tego też dnia Teofilowie mają swoje imieniny. Nie zapominamy przy tym, że najczęściej organizatorką spotkań towarzyskich z tychże okazji była niezrównana małżonka doktora Zofia Eleonora z Guziewiczów Noniewiczowa.

Rodzina „naszego” Teofila wywodzi się z Wileńszczyzny, gdzie w Antonoszu właśnie 27 kwietnia 1851 roku urodził się nasz bohater. Do Suwałk sprowadziła się w końcu lat 50 XIX wieku. Teofil podjął naukę w suwalskim gimnazjum. Po zdaniu matury rozpoczął studia lekarskie w Szkole Głównej w Warszawie, które ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. Wrócił do Suwałk i objął stanowisko lekarza w szpitalu św. Piotra i Pawła. (W 1877 roku), jako lekarz wojskowy  uczestniczył w wojnie rosyjsko-tureckiej. W czasie Wielkiej Wojny wraz z suwalskim szpitalem został ewakuowany w głąb Rosji. W 1918 roku powrócił do Suwałk i pracował bezinteresownie jako lekarz i opiekun szpitala św. Piotra i Pawła. Był jednym z najaktywniejszych suwalskich społeczników: współzałożycielem Towarzystwa Naukowo-Lekarskiego Ziemi Suwalskiej, wiceprezesem Towarzystwa lekarzy Guberni Suwalskiej, należał do ścisłego grona twórców Straży Ogniowej Ochotniczej, założycielem i przez wiele lat wiceprezesem Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności. Należał do suwalskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, działał w suwalskim Towarzystwie Wzajemnego Kredytu. W okresie odzyskiwania niepodległości został wybrany do Tymczasowej Rady Obywatelskiej Okręgu Suwalskiego. Wspomagał też formowanie się 1 Pułku Strzelców Suwalskich, późniejszego 41. Suwalskiego Pułku Piechoty. 7 stycznia 1919 roku został wybrany przewodniczącym pierwszej Rady Miasta Suwałki. W okresie powojennym był ławnikiem Sądu Okręgowego, bez wynagrodzenia pracował w suwalskim więzieniu, był prezesem założonej w 1906 roku Czytelni Naukowej, członkiem zarządu Związku Strzeleckiego. Należał do ścisłej elity intelektualnej miasta, był znawcą literatury pięknej i miłośnikiem teatru. Przez całe życie występował na scenie amatorskiej. Deklamował z pamięci długie utwory wieszczów i prozę współczesnych pisarzy polskich. Jako miłośnik kultury i znawca sztuki wielokrotnie bywał w obecnym budynku Suwalskiego Ośrodka Kultury przy ulicy – jeszcze za jego życia nazwanej jego imieniem, gdzie w okresie międzywojennym mieściła się sala teatralna „Reduta”.  Dzięki ofiarnej, społecznikowskiej pracy zyskał wielki autorytet i szacunek. Żoną Teofila Noniewicza była Zofia Eleonora z Guziewiczów. Ślub wzięli w Suwałkach 11 maja 1878 roku. Mieli trzy córki: Sylwię Stanisławę, Amelię Emilię, Zofię Teodorę oraz dwóch synów: Bogdana Teofila i Czesława Marka.