1 lipca – Święto Dadźboga w godz. 20-24.
W słowiańskim kalendarzu czczono Swaroga – boga kowalstwa i wesela. To początek sianokosów. Właśnie w tym dniu spotykają się trzy zespoły, ludzie , muzyka i obraz, aby cieszyć się i dzielić swoimi przeżyciami i kulturalnym dorobkiem.
Idealne połączenie emocji i natury.
MARCIN PAWLUKIEWICZ + POLA / SUSZ / BIELE – trzy zespoły, które łączy słowo, słowo które opowiada o miłości, pożądaniu, codzienności, życiu w naturze i z naturą.
Zespoły oraz widzowie zostaną obdarowani wizualizacjami Marcina Pawlukiewicza przed koncertami i podczas koncertów.
W słowiańskim kalendarzu czczono Swaroga – boga kowalstwa i wesela. To początek sianokosów. Właśnie w tym dniu spotykają się trzy zespoły, ludzie , muzyka i obraz, aby cieszyć się i dzielić swoimi przeżyciami i kulturalnym dorobkiem.
Idealne połączenie emocji i natury.
MARCIN PAWLUKIEWICZ + POLA / SUSZ / BIELE – trzy zespoły, które łączy słowo, słowo które opowiada o miłości, pożądaniu, codzienności, życiu w naturze i z naturą.
Zespoły oraz widzowie zostaną obdarowani wizualizacjami Marcina Pawlukiewicza przed koncertami i podczas koncertów.
KONCERT_MUZYKA_OBRAZ to inicjatywa lokalsów, którym marzy się wtopić swoją sztukę w krajobraz w którym żyją.
To jedność która łączy i otwiera się na innych, zapraszamy do naszego świata.
To jedność która łączy i otwiera się na innych, zapraszamy do naszego świata.
Start 1 lipca godzina 20:00-24:00
Miejsce: Dolina u Józefa / KRASNOPOL I 40A
Miejsce: Dolina u Józefa / KRASNOPOL I 40A
Zabierzcie ze sobą kocyki, koszyki, alko – wedle uznania 
Zrzutka na wydarzenie jest dobrowolna przy wejściu
do kapelusza
Zrzutka na wydarzenie jest dobrowolna przy wejściu
do kapelusza
W ZAKŁADCE DYSKUSJA ZDJĘCIA ARTSTÓW
PROGRAM:
I. Spotkanie rozpoczniemy pokazem obrazów Marcina Pawlukiewicza cyfrowego twórcy ludowego z Sejneńszczyzny, animatora kultury, archiwisty społecznego, tłumacz, VJ. Od kilkunastu lat dokumentuje życie kulturalne i społeczne w województwie podlaskim. Absolwent Programu Mentorskiego Sputnik Photos 2020/2021. Współpracował i współpracuje z licznymi instytucjami i organizacjami kultury, m.in: Ośrodkiem i Fundacją “Pogranicze”, Ośrodkiem Kultury w Sejnach, Suwalskim Ośrodkiem Kultury, Domem Pracy Twórczej w Wigrach, Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, Sandomierskim Centrum Kultury. Autor lub współautor projektów kulturalnych dotyczących twórczości wizualnej i pracy z pamięcią miejsca, m.in.: Symfonia Małego Miasta (Sejny, 2018), Głosy Naszego Miasta (Sejny, 2018), Suita Sentymentalna (Sulejówek, 2019). Publikował fotografie m.in. w “Magazynie Kontynenty” czy “Twoim Bluesie”. Fotokast zrealizowany wspólnie z fotografem Andrzejem Sidorem był nominowany do nagrody Grand Press Photo. Jego fotografia dostała się do finału konkursu Street Art Photo Call podczas festiwalu INTERPHOTO 2021. Laureat open call ZMiANA oraz selekcji Slideshow podczas Rybnik Foto Festival w 2020 i 2022 roku.
Pracuje w Białostockim Ośrodku Kultury. Od 2022 roku prowadzi Witrynę Fotograficzną w Sejnach. Nie mieszka już w Sejnach, ale często w nich bywa.
Pracuje w Białostockim Ośrodku Kultury. Od 2022 roku prowadzi Witrynę Fotograficzną w Sejnach. Nie mieszka już w Sejnach, ale często w nich bywa.
II. POLA czyli: Zofia Olszewska i Piotr Komosiński.
Zofia odpowiedzialna za teksty, wokal, delikatne dźwięki pianina i pojawiające się w tle drony oraz Piotr – basista i kontrabasista, który tworzy basową podporę do opowiadanych historii w utworach.
Swojej muzyki nie chcą przypisywać do żadnych gatunków muzycznych.
Nie można jej dzielić na utwory, trzeba jej wysłuchać i poczuć na swój sposób, wsłuchać się w teksty, które mają wiele znaczeń zależnych od nastroju odbiorcy.
Album 13, przeprowadza nas przez podróż początku i końca kobiecości, od śmierci do narodzin kobiety i mężczyzny.
Żałobny, transowy erotyk.
Zofia odpowiedzialna za teksty, wokal, delikatne dźwięki pianina i pojawiające się w tle drony oraz Piotr – basista i kontrabasista, który tworzy basową podporę do opowiadanych historii w utworach.
Swojej muzyki nie chcą przypisywać do żadnych gatunków muzycznych.
Nie można jej dzielić na utwory, trzeba jej wysłuchać i poczuć na swój sposób, wsłuchać się w teksty, które mają wiele znaczeń zależnych od nastroju odbiorcy.
Album 13, przeprowadza nas przez podróż początku i końca kobiecości, od śmierci do narodzin kobiety i mężczyzny.
Żałobny, transowy erotyk.
III. SUSZ: Zespół tworzą dojrzali ludzie, którzy mają świadomość tego, skąd pochodzą i komu zawdzięczają to, kim są. Każdy z nich ma bogate doświadczenie muzyczne, a za sobą współtworzenie wielu zespołów muzycznych. Różnią się między sobą, ale razem tworzą mieszankę, na którą składa się zainteresowanie muzyką ludową i śpiewem tradycyjnym, muzyką rockową, bluesową, poważną, alternatywną. Połączenie tych gatunków daje charakterystyczne brzmienie naszego zespołu.
O doborze tekstów decyduje wokalistka, twierdząc, że skoro śpiewa, to mają one rezonować z jej duszą. Dzieje się tak pod wpływem wierszy Bolesława Leśmiana, Mariny Cwietajewej, Adama Mickiewicza, które mają w sobie ludowość i przepełnione są przyrodą. Taka jest też Suwalszczyzna i Sejneńszczyzna, z której zespół pochodzi.
Skład zespołu:
Monika Rudowicz – śpiew
Jan Czerniecki – gitara
Jerzy Korzun – perkusja
Piotr Skowroński – akordeon
Józef Stankiewicz – kontrabas
O doborze tekstów decyduje wokalistka, twierdząc, że skoro śpiewa, to mają one rezonować z jej duszą. Dzieje się tak pod wpływem wierszy Bolesława Leśmiana, Mariny Cwietajewej, Adama Mickiewicza, które mają w sobie ludowość i przepełnione są przyrodą. Taka jest też Suwalszczyzna i Sejneńszczyzna, z której zespół pochodzi.
Skład zespołu:
Monika Rudowicz – śpiew
Jan Czerniecki – gitara
Jerzy Korzun – perkusja
Piotr Skowroński – akordeon
Józef Stankiewicz – kontrabas
IV. BIELE: to muzyka miejsca, gdzie zacierają się granice państw. Tylko tu usłyszysz melodię
śpiewaną w gwarze mazurzącej choć dźwięki te znają również na Białorusi. A podobne słowa
w języku Dzuków śpiewają Litwini tak, że nas Polaków chwyta to za serce. I ma się wrażenie,
że to nasza pieśń, wyssana z mlekiem matki. Po prostu. Tak tu jest i czasem nie trzeba wiedzieć
czemu, choć zawsze warto posłuchać. Biele to projekt muzyczny stworzony przez Julitę
Charytoniuk, Ulkę Murawko i Piotra Fiedorowicza – ludzi z Suwalszczyzny, wychowanków
zielonych lasów, odludnych bagien i nadrzecznych łąk. Miejsc, w których szara codzienność
przeplata się z atmosferą tajemniczości i mistycyzmu, a codzienny znój płynnie przechodzi
w czas wolny. Biele to muzyka Suwalszczyzny. Tej dawnej, za którą czasem nieracjonalnie
tęsknimy i tej współczesnej, w której próbujemy racjonalnie żyć.
Julita Charytoniuk – śpiew, bęben obręczowy, instrumenty perkusyjne
Ulka Murawko – cymbały, śpiew, instrumenty perkusyjne
Piotr Fiedorowicz – dudy, gitara basowa, skrzypce, śpiew.
śpiewaną w gwarze mazurzącej choć dźwięki te znają również na Białorusi. A podobne słowa
w języku Dzuków śpiewają Litwini tak, że nas Polaków chwyta to za serce. I ma się wrażenie,
że to nasza pieśń, wyssana z mlekiem matki. Po prostu. Tak tu jest i czasem nie trzeba wiedzieć
czemu, choć zawsze warto posłuchać. Biele to projekt muzyczny stworzony przez Julitę
Charytoniuk, Ulkę Murawko i Piotra Fiedorowicza – ludzi z Suwalszczyzny, wychowanków
zielonych lasów, odludnych bagien i nadrzecznych łąk. Miejsc, w których szara codzienność
przeplata się z atmosferą tajemniczości i mistycyzmu, a codzienny znój płynnie przechodzi
w czas wolny. Biele to muzyka Suwalszczyzny. Tej dawnej, za którą czasem nieracjonalnie
tęsknimy i tej współczesnej, w której próbujemy racjonalnie żyć.
Julita Charytoniuk – śpiew, bęben obręczowy, instrumenty perkusyjne
Ulka Murawko – cymbały, śpiew, instrumenty perkusyjne
Piotr Fiedorowicz – dudy, gitara basowa, skrzypce, śpiew.
Zapraszamy. Miejsce – Krasnopol I 40 A
