W poniedziałek 3 kwietnia w suwalskiej Bibliotece Publicznej im. Marii Konopnickiej spotkali się podlascy archiwiści społeczni. To cykliczne spotkanie instytucjonalnych i prywatnych archiwistów społecznych, odbywa się pod patronatem CAS – Centrum Archiwistyki Społecznej w Warszawie. Gospodarzem spotkania była suwalskiej biblioteka – dlaczego? Ponieważ jeden z jej działów, Pracownia Digitalizacji i Historii Mówionej, to właśnie archiwum społeczne, tzn. zbiór zarejestrowanych wspomnień, prywatnych zdjęć i dokumentów archiwalnych.
Na spotkanie do Suwałk przybyło 18 archiwistów społecznych z różnych miejsc województwa podlaskiego: Białegostoku, Sokółki, Szczuczyna, Jamin, Raczek. Gościem specjalnym była Adrianna Kapała, przedstawicielka współorganizatora spotkania – Centrum Archiwistyki Społecznej, instytucji kultury utworzonej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Moderatorem dyskusji panelowej był Mariusz Bieciuk z Centrum im. L. Zamenhofa / Białostockiego Ośrodka Kultury, honorowego ambasadora CAS, a warsztaty z konserwacji, zabezpieczania i przechowywania materiałów fotograficznych poprowadziła Ewa Siemieniako, konserwatorka w Archiwum Państwowym w Białymstoku.
Biblioteczna Pracownia Digitalizacji i Historii Mówionej działa od 2018 roku. Zarejestrowała dotąd wspomnienia ponad 100 osób (ponad połowa została opracowana i udostępniona). Ponadto pozyskano ponad tysiąc zdjęć (oryginały zwracane są właścicielom, w bibliotece zostają cyfrowe kopie). Ze wspomnień, opowieści, zdjęć i dokumentów powstają różne publikacje – pocztówki multimedialne, prezentacje, podcasty, wystawy, filmy (np. ostatnia premiera filmu o dr Henryce Siemaszko-Wilczewskiej). Aktualności, materiały źródłowe i opracowania publikowane są na stronie Pracowni: www.digi.bpsuwalki.pl
Historia lokalna staje się coraz bardziej popularna. W ostatnich latach dostrzeżono potrzebę utrwalania relacji świadków historii, a owocem prac podejmowanych przez archiwistów społecznych są zbiory gromadzone w archiwach – zarówno stacjonarnych, jak i wirtualnych. Archiwiści społeczni kolekcjonują ludzkie historie. Interesują się ludźmi, którymi nie interesują się podręczniki. Słuchają wspomnień, gromadzą pamiątki, gromadzą stare fotografie. Nie rekonstruują bitew, lecz zwykłe życie. Archiwistyka społeczna jest przejawem społeczeństwa obywatelskiego w obszarze historii i dziedzictwa kulturowego. Ważną instytucją kultury zajmującą się tego typu działalnością jest Centrum Archiwistyki Społecznej.