Upamiętnienie 80. rocznicy śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego odbyło się w sobotę 14 sierpnia pod pomnikiem Jana Pawła II w Suwałkach. Życiorys świętego przypomniała Ryta Folejewska. Refleksje na temat przemiany serc w bunkrze głodu oraz teologii cierpienia przeczytali franciszkanin o. Aleksander Momot z parafii pw. Bożego Ciała w Suwałkach i salezjanin o. Jacek Adler z parafii pw. Matki Bożej Miłosierdzia. Tego dnia można było także wysłuchać przemówienia Jana Pawła II, wygłoszonego w Oświęcimiu 7 czerwca 1979 roku. Organizatorem uroczystości był Jacek Roszkowski we współpracy z ks. Antonim Skowrońskim, proboszczem parafii pw. św. Aleksandra. Muzyczną oprawę zapewnił chór parafii pw. Matki Bożej Miłosierdzia w Suwałkach.
Organizatorzy zwracali uwagę, że św. Maksymilian jest patronem XX wieku, który wskazuje nam zagrożenia dla Europy i świata, płynące z egoizmu, żądzy władzy oraz oderwania od Boga. Życie i przykład Maksymiliana Kolbego ukazuje godność człowieka, za którego umiera sam Bóg, jest to godność, której człowiek nie rozumie i ciężko jest mu ją przyjąć w stosunku do samego siebie i do innych. Symboliczna jest także data śmierci czciciela Niepokalanej w bunkrze głodu, w przededniu święta Wniebowzięcia.
Jednym z przesłań o. Maksymiliana było powiedzenie: „Życie krótkie, cierpienie krótkie, a potem Niebo, Niebo, Niebo. Odwagi więc.”
