Z okazji Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” w Suwałkach zapalono znicze i złożono kwiaty przed byłą siedzibą Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego przy ul. T. Kościuszki 72 oraz przed pomnikiem Armii Krajowej przy skwerze A. Kujałowicz. W ten symboliczny sposób oddano hołd polskiemu powojennemu podziemiu niepodległościowemu i antykomunistycznemu. W wydarzeniu wzięli udział: Czesław Renkiewicz, prezydent Suwałk z jego zastępcą Romanem Rynkowskim, Wojciech Pająk, wiceprzewodniczący Rady Miejskiej oraz Polska Organizacja Wojskowa i  Grupa Rekonstrukcji Historycznej „Garnizon Suwałki.

Suwalczanie upamiętnili w ten sposób żołnierzy antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia. Na Suwalszczyźnie byli to m.in. żołnierze Armii Krajowej Obywatelskiej z komendantem mjr Franciszkiem Szabunią ( w kwietniu 1945 r. ok. 1,5 tys. członków w Obwodzie Suwałki), a następnie żołnierze Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” z dowódcami kpt Stanisławem Malesińskim i Józefem Grabowskim. Kres działalności Obwodu Suwalsko-Augustowskiego WiN nastąpił 25 kwietnia 1947 r., gdy po porozumieniu zawartym przez kierownictwo WiN z przedstawicielami władz bezpieczeństwa nastąpiło ujawnienie żołnierzy Obwodu-Suwalsko Augustowskiego WiN (w Suwałkach ujawniło się  247 członków WiN).

Wielu z ujawnionych już wkrótce zmuszonych zostało do „powrotu do lasu”, a dramat poakowskiego podziemia i „Żołnierzy Wyklętych” na Suwalszczyźnie trwał do początku lat pięćdziesiątych. W Dwutygodniku Suwalskim z 4 sierpnia 2015 r. przypomnieliśmy właśnie taką tragiczną historię braci Józefa, Henryka i Kazimierza Czyżów.

Do kwietnia 1952 r. na Suwalszczyźnie działał oddział Jana Sadowskiego „Bladego” i Piotra Burdyna „Poręby”. Ostatni z „leśnych” na Suwalszczyźnie Antoni Kwiedorowicz „Lis” poległ 2 października 1954 r. w lasach skieblewskich koło Lipska.

Największą powojenną zbrodnię na Suwalszczyźnie i Ziemi Augustowskiej żołnierze Armii Czerwonej i NKWD, wspierani przez funkcjonariuszy MO, UB i oddziały LWP, popełnili w lipcu 1945 roku. . Prowadzone od 11 do 25 lipca na terenie powiatów Augustów i Suwałki aresztowania (później nazwane „obławą”), objęły ok. 1900 osób (w tym również ludność niezwiązaną z działalnością konspiracyjną). Z tej liczby ok. 600 osób zaginęło bez wieści, a ich los do dziś pozostaje niewyjaśniony.

Od dziesięciu lat 1 marca obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. 1 marca 1951 roku wykonany został wyrok śmierci na kierownictwie IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”.

Kolejne obchody Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych