Wystawa 60 grafik jednego z najwybitniejszych twórców współczesnej sztuki nowoczesnej, prekursora kubizmu. Chagall wypracował indywidualny styl, w którym można odnaleźć surrealizm, sztukę naiwną i impresjonizm. Na większości odbiorców największe wrażenie robią pełne wyrazu, wyobraźni żywe, wspaniale dobrane kolory. Wystawa towarzyszy obchodom 300-lecia Suwałk.
Piątek, 10.01.2020, godz. 18.00
Galeria Patio, ul. Jana Pawła II 5
wstęp wolny | wystawa czynna do 8.03.2020
prezentowane prace pochodzą z kolekcji Mazurskiej Fundacji Sztuki Art Progress
Marc Chagall, właściwie Mark Zacharowicz Szagal, urodził się jako Mojsza Zaharowicz Szagałow w 1887 roku w Łoźnie koło Witebska w rosyjskiej rodzinie chasydów. Był czołowym przedstawicielem kubizmu i internacjonalizmu w malarstwie. Artysta malował to, co widział, to, z czego składała się jego codzienność. Szyldy miasta, ludowe rosyjskie oleodruki, czy przedmioty sakralne to tylko część tego, co umieszczał na obrazach. W 1910 r., Chagall wyjechał do Paryża gdzie związał się ze środowiskiem awangardowych artystów skupionych w dzielnicy Montparnasse, a już w 1914 roku miał pierwszą wystawę w galerii Der Sturm w Berlinie. W tym samym roku wrócił do Rosji, gdzie przebywał do roku 1922. W latach dwudziestych XX wieku wyjechał do Berlina, a potem do Francji, gdzie zamieszkał na stałe. W 1941 roku wyjechał do USA, gdzie mieszkał przez okres wojenny. Po powrocie do Francji zmienił nieco styl swoich obrazów – odszedł od geometrycznej formy, wykonywał też więcej prac monumentalnych jak witraże czy malowidła ścienne. Ponadto tworzył scenografię i kostiumy, zajmował się rzeźbą, ceramiką, litografią. Marc Chagall zmarł w 1985 w Saint-Paul-de-Vence we Francji.
Na wystawie w Galerii Patio zobaczymy sześćdziesiąt grafik, głównie litografii i heliograwiury z różnych cykli artystycznych, m.in.: Księga Wyjścia (1984), Dessins pour la Bible (1960 i 1984), Dafnis i Cloe (1977), Circus (1967), Paul Eluard – Wiersze (1946), ale również portrety Fryderyka Chopina (1950).
“Gdy na początku lat 50-tych XX wieku Marc Chagall rozpoczynał pracę nad Verve, cyklem kolorowych litografii na tematy biblijne, był już autorem wielu czarno-białych rysunków publikowanych w wydawnictwach Cassirera w Berlinie i Vollarda w Paryżu. W latach 30-tych stworzył cykl 105 rysunków nawiązujących do tej tematyki, wydanych dopiero w 1957 roku, czyli rok później niż litografie kolorowe Verve, co świadczy o długotrwałym zainteresowaniu artysty Biblią. Pismo święte było także inspiracją do wykonywanych witraży w kościołach i katedrach na całym świecie. We wspaniałych poetyckich kompozycjach możemy znaleźć powracające sceny z Verve, których koloryt potęguje w witrażach naturalne oddziaływanie światła.
Odwołując się do symboliki judaistycznej, pokazał w swoich wizjach związki Starego i Nowego Testamentu. Odnajdujemy tu również motywy i formy zaczerpnięte z ojczyzny artysty – Białorusi, reminiscencje ikon kościoła prawosławnego oraz sceny folklorystyczne tworzące fascynującą poezję obrazów. Artysta przedstawia charakterystyczne dla swojej twórczości postacie i formy unoszące się ponad ziemią niczym anioły. Jego malarstwo jest pełne uroku i poezji, delikatne, sugestywne, ulotne. Powiedział kiedyś: – Nasz cały świat wewnętrzny jest rzeczywistością – może nawet bardziej rzeczywistą niż świat, który widzimy. Na tym polega właśnie geniusz Chagalla. Tworzył nową, własną rzeczywistość, która była mistycznym przesłaniem, wypływającym z głębi duszy aktem wiary.
W ilustracjach do tematów biblijnych dostrzegamy wiele elementów jego języka symboli. Dawid, Abraham i Izaak, Mojżesz i Dziesięć Przykazań, głowy aniołów zostały namalowane w sposób symultaniczny, łączący w jednym przedstawieniu różne obrazy tych samych rzeczy, różne ich aspekty. (…) Nigdy jednak biblijne wizje Chagalla nie ograniczają się tylko do nieszczęść, gwałtu, grzechu, ofiary czy prześladowań. Pokazują także drogę wyjścia z ciemności, drabinę do nieba, zwrócenie się ku Bogu lub nadzieję na przyszłe szczęście. Artyście udało się za pomocą poezji i koloru oraz symboliki obrazów w genialny sposób wyrazić swoją miłość do Boga i ludzi. Jego dzieła dają nam nadzieję, pocieszenie i wiarę, że kiedyś opuścimy dolinę łez i podążymy ku światłości. Jego twórczość jest modlitwą, którą artysta odmawia za nas, i w której pozwala nam brać udziału.”
Heinz Ess, Deleiden
Wystawa realizowana w ramach obchodów 300-lecia miasta Suwałki
