25 kwietnia  minie 80 rocznica śmierci Witolda Pieleckiego ps. Żwirko, jednego z największych dowódców oddziałów Armii Krajowej walczących w Puszczy Augustowskiej i na Suwalszczyźnie. Jego walka dodawała otuchy mieszkańcom Ziemi Augustowskiej i Suwalszczyzny w czasie II wojny światowej. To postać niesłusznie nieco zapomniana, która zasługuje na upamiętnienie. Bywa  mylona z postacią słynnego rotmistrza Witolda Pileckiego. Losy W. Pieleckiego „Żwirki” przedstawił Włodzimierz Kowalski na łamach „Krajobrazów’ w 1982 r. Przed dwoma laty tę postać przypomnieli uczniowie suwalskiego III Liceum Ogólnokształcącego, którzy zaproponowali nazwanie jego imieniem jednej z suwalskich ulic lub skwerów.

W. Pielecki urodził się w 1918 r. w Kaletach. We wrześniu 1939 r. służył w 29. Pułku Artylerii Lekkiej w Suwałkach. Za walkę w obronie Warszawy otrzymał Krzyż Walecznych i srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami. Po kapitulacji trafił do niewoli, skąd uciekł i powrócił do domu. W 1940 r. wywieziono go w głąb Niemiec na przymusowe roboty, skąd uciekł i pieszo wrócił do domu.  Musiał się ukrywać w Murowanym Moście, bo poszukiwali go Niemcy. We wrześniu 1941 r. wstąpił do ZWZ-AK organizując zalążek oddziału partyzanckiego. W. Pielecki przyjął pseudonim „Żwirko”, od pilota kpt Franciszka Żwirki, zwycięzcy międzynarodowych zawodów samolotowych w 1932 r.

Pierwsza akcja „Żwirki” miała miejsce 24 kwietnia 1942 r. kiedy zaatakował niemiecką straż graniczną na drodze z Kalet do Sejn. W końcu 1943 r. oddział AK, którym dowodził W. Pielecki liczył już kilkudziesięciu partyzantów i miał swoją stałą bazę na bagnach koło wsi Gruszki w Puszczy Augustowskiej. Największe akcje oddziału „Żwirki” to: atak na Niemców w Sopoćkiniach (13 grudnia 1943 r.), atak na Kopciowo (17 marca 1944 r.), atak na Niemców w Krasnopolu (marzec 1944 r.). W. Pielecki zginął 25 kwietnia 1944 r., gdy w okolicach Gorczycy w zasadce próbował odbić z rąk Niemców aresztowanych mieszkańców Mikaszówki. Wraz z nim zginął Antoni Luto „Słowik” oraz trzech aresztowanych mieszkańców Mikaszówki. Pośmiertnie „Żwirko” otrzymał awans na porucznika. Odznaczono go też Krzyżem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Zasługi z Mieczami i ponownie Krzyżem Walecznych.

Biblioteka Publiczna im. M. Konopnickiej o Witoldzie Pieleckim „Żwirko”

Witold Pielecki „Żwirko”- FB III LO w Suwałkach